In Beirut...

salaam
in mail ro man baraye Farshid-o Arman keh nevisandash ro mishnaasan FWD kardam, goftam bezaaramesh injaa beghiyeh ham bekhounanesh...
Jihad yeh riyaazidaan-e lobnaaniyeh keh taa haalaa 2 baar too jam'-e maa too Pune boodeh va maahaa khaateraat-e ghashangi azash daarim... vali in naameh baa tamaam-e oun khaateraat kheili faaseleh daareh... Jihad dar haal-e haazer ostaad-e daaneshgaah-e aamrikaaii-ye Beirut hastesh...

salaam sharmin

in beirut, 2 km away from ground zero.
an infernal celebration of the worst that
science and technology came up with.
a manmade earthquake, of magnitude 8,
delivered from the skies over less than a
week of continuous bombing. the tremors go on.
we are virtual targets in a virtual war game
designed and played out on a countrywide scale
by israeli software engineers and their triggerhappy
gameboys in the military. the network game parlors
that had mushroomed around the southern suburbs
are of no real help i am afraid, except in giving the youth
on the receiving end an appreciation for the visciousness of their
aggressors.

on the ground the situation is quite different though. the moral is
high, and the will to resist manifests itself
at all scales: from welcoming the refugees, to supporting with the
relief effort, to the heroic achievements of the resistance.

iran and lebanon are intertwined once again as they should be and remain
in this ancient network of spiritual strength, and wisdom.

salamaat to all the friends.
jihad

فتاده تخته سنگ آنسوي تر ، انگار كوهي بود
و ما اينسو نشسته ، خسته انبوهي
زن و مرد و جوان و پير
همه با يكديگر پيوسته ، ليك از پاي
و با زنجير
اگر دل مي كشيدت سوي دلخواهي
به سويش مي توانستي خزيدن ، ليك تا آنجا كه رخصت بود
تا زنجير
ندانستيم
ندايي بود در روياي خوف و خستگيهامان
و يا آوايي از جايي ، كجا ؟ هرگز نپرسيديم
چنين مي گفت
فتاده تخته سنگ آنسوي ، وز پيشينيان پيري
بر او رازي نوشته است ، هركس طاق هر كس جفت
چنين مي گفت چندين بار
صدا ، و آنگاه چون موجي كه بگريزد ز خود در خامشي مي خفت
و ما چيزي نمي گفتيم
و ما تا مدتي چيزي نمي گفتيم
پس از آن نيز تنها در نگه مان بود اگر گاهي
گروهي شك و پرسش ايستاده بود
و ديگر سيل و خستگي بود و فراموشي
و حتي در نگه مان نيز خاموشي
و تخته سنگ آن سو اوفتاده بود
شبي كه لعنت از مهتاب مي باريد
و پاهامان ورم مي كرد و مي خاريد
يكي از ما كه زنجيرش كمي سنگينتر از ما بود ، لعنت كرد گوشش را
و نالان گفت : بايد رفت
و ما با خستگي گفتيم : لعنت بيش بادا گوشمان را چشممان را نيز
بايد رفت
و رفتيم و خزان رفتيم تا جايي كه تخته سنگ آنجا بود
يكي از ما كه زنجيرش رهاتر بود ، بالا رفت ، آنگه خواند
كسي راز مرا داند
كه از اينرو به آنرويم بگرداند
و ما با لذتي اين راز غبارآلود را مثل دعايي زير لب تكرار مي كرديم
و شب شط جليلي بود پر مهتاب
هلا ، يك ... دو ... سه .... ديگر پار
هلا ، يك ... دو ... سه .... ديگر پار
عرقريزان ، عزا ، دشنام ، گاهي گريه هم كرديم
هلا ، يك ، دو ، سه ، زينسان بارها بسيار
چه سنگين بود اما سخت شيرين بود پيروزي
و ما با آشناتر لذتي ، هم خسته هم خوشحال
ز شوق و شور مالامال
يكي از ما كه زنجيرش سبكتر بود
به جهد ما درودي گفت و بالا رفت
خط پوشيده را از خاك و گل بسترد و با خود خواند
و ما بي تاب
لبش را با زبان تر كرد ما نيز آنچنان كرديم
و ساكت ماند
نگاهي كرد سوي ما و ساكت ماند
دوباره خواند ، خيره ماند ، پنداري زبانش مرد
نگاهش را ربوده بود ناپيداي دوري ، ما خروشيديم
بخوان ! او همچنان خاموش
براي ما بخوان ! خيره به ما ساكت نگا مي كرد
پس از لختي
در اثنايي كه زنجيرش صدا مي كرد
فرود آمد ، گرفتيمش كه پنداري كه مي افتاد
نشانديمش
بدست ما و دست خويش لعنت كرد
چه خواندي ، هان ؟
مكيد آب دهانش را و گفت آرام
نوشته بود
همان
كسي راز مرا داند
كه از اينرو به آرويم بگرداند
نشستيم
و به مهتاب و شب روشن نگه كرديم
و شب شط عليلي بود .

Golbarg

Teacher : "Sam, you talk a lot !"
Sam : "It's a family tradition".
Teacher : "What do you mean?"
Sam : "Sir, my grandpa was a street hawker, my father is a teacher".
Teacher : "What about your mother?"
Sam : "She's a woman".

Patient : "What are the chances of my recovering doctor?"
Doctor : "One hundred percent. Medical records sho! w that nine out of ten people die of the disease you have. Yours is the tenth case I've treated. The others all died".

Teacher : "What do you call a person who keeps on talking when people are no longer interested?"
Pupil : "A teacher".

SHARON : Have you ever had a hot passionate, burning kiss??
TRACY : I did once. He'd forgotten to take the cigarette out of his mouth!!

WIFE : You tell a man something, it goes in one ear and comes out of the other.
HUSBAND : You tell a woman something: It goes in both ears and comes out of the mouth.

golbarg

inam be khaatere amoo arman ke davamoon karde bood ke chera hichi neminevisim...
avalan ke sevomie alman ro be hame va khodam tabrik migam.garche vaghean hagheshoon bishtar az inaa bood.
badam omidvaram be ghazal dar banglore ke shenidam kheyli jaaye ghashangiye khosh begzare.
sevoman omidvaram be amoo arman ham dar italy khosh begzare.fekr konam emrooz mire,safaret be salamat amoo.

faghat nemidoonam chi be sare farshid oomade.
ya az inke pune ro tark kard va maa ro az daste khodesh khalas kard,az hame jaash tashakor nakardim(be sabke khodesh)narahate,
ya inke dige khareji shode va ma hendihaye badbakhto tahvil nemigire,
ya rafte asaalem o adasi forooshi ro zade ke too in business roo daste maa paashe va nazare ma ahdafe toode pasandaanamoon beresim,
ya az inke dige vespa nadare savar she depressed shode...

nemidoonam valla...

be har haal,jaaye hameye raftegan khaaliye,farshid,sharmin,bahare,...

enshallah har ja hastan shaad o salamat bashan.

man beram doktori bekhoonam...

yaa ali

Sharmin va Football !!!

salaam beh hameh makhsousan Arman va Shahab,
khob belakhareh bargh-e football manam gereft...
beh Arman tasliyat migam va beh Shahab ham tabrik
vali omidvaaram Porteghal ghahreman besheh del-e hamatoun besouzeh ;)

az hameye in harfaa begzarim,
cheraa injaa chizi neminevisin baabaa? delam pokid :((

delam badjouri baraaye shomaahaa-vo Pune tang shodeh...

Golbarg keh oumad kolli delam gereft... aarezoo mikardam manam yeh bahounehei daashtam biyaam ounjaa...

shaad baashid